به گزارش ایبِنا، در محاسبات مربوط به نرخ تورم، تغییرات قیمت هر گروه از کالاها و خدمات مورد بررسی قرار می‌گیرد. شاخص قیمت مصرف‌کننده و تولیدکننده یا نرخ تورم که میزان تغییر هزینه‌های مصرف‌کننده و تولیدکننده در یک دوره زمانی را نشان می‌دهد، یکی از مهم‌ترین متغیرها و شاخص‌های کلان اقتصادی است که ضمن به تصویر کشیدن شرایط روز اقتصاد، امکان برنامه‌ریزی کوتاه و بلندمدت را به برنامه ریزان و سیاستگذاران می‌دهد.
در واقع لیست کالاهای عمومی که بیانگر هزینه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی فرد است و مصرف غذایی، لباس، مسکن و... را طی یک سال محاسبه می‌کنند و افزایش یا کاهش قیمت‌ها مشخص می‌شود. این روش مبنای محاسبه نرخ تورم است.
در علم اقتصاد، متداول‌ترین و در عین حال صحیح‌ترین راه محاسبه نرخ تورم متوسط ۱۲ ماهه است که به آن تورم سالیانه گفته می‌شود اما تورم نقطه به نقطه نیز در اقتصاد رایج است که برخی به اشتباه تصور می‌کنند این شاخص ساخته و پرداخته دولت‌ها بوده است.
تورم نقطه‌به‌نقطه که تغییرات شاخص تورم را نسبت به مدت مشابه سال قبل مقایسه می‌کند، یک استاندارد جهانی است که توسط بسیاری از کشورها محاسبه و اعلام می‌شود. گزارش‌هایی که در مرکز آمار ایران تولید می‌شود نیز براساس استانداردهای روز جهان انجام می‌شود؛ بنابراین، این شاخص ساخته دولت نیست.
در واقع شاخص تورم نقطه‌به‌نقطه بهترین شاخص برای مقایسه عملکرد و تغییرات در یک سال اخیر است. ضمن اینکه در گزارش مرکز آمار در کنار تورم نقطه‌ای، تورم ماهیانه و سالانه نیز اعلام می‌شود که هر یک از این شاخص‌ها کاربرد خود را دارد.
تورم نقطه به نقطه از بررسی شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی در هر مـاه نـسبت بـه مـاه مـشابه سـال قبـل حاصل می‌آید. برای مثال، شاخص قیمت اردیبهشت ۱۴۰۰ (میانگین موزون قیمت سبد خانوار) به شاخص قیمت مدت مشابه سال قبل یعنی شاخص قیمت در اردیبهشت ۹۹ مقایسه می‌شود که به آن تورم نقطه به نقطه می‌گویند.
